Nieuws van de Fractie nr. 41 – zwembad, huisvesting statushouders en serieus nemen van inwoners

Feitenrelaas bewijst: besluitvormingsproces nieuwbouw zwembad onzorgvuldig, wethouder blijft toch zitten, gebruikers de dupe…..

Op 26 januari besloot de raad met de kleinst mogelijke meerderheid om een zwembad van 25 bij 15,4 meter te bouwen. De strijd leek gestreden:

• nadat onze eigen wethouder Mittendorff in 2014 aftrad omdat de raad zijn voorstel voor een groot nieuw zwembad van het burgerinitiatief niet wilde steunen
• nadat de VVD-wethouder van Hulst sneuvelde omdat ze volgens haar eigen fractie blind was voor dit alternatief van gebruikers verenigd in stichting water voor een bad van 25 bij 35 meter
• en nadat in de raadsvergadering van 26 januari slechts 14 van de 27 leden voor het kleine badje stemden. Wethouder Rost van Tonningen liep zware averij op, hij kreeg 3 moties van wantrouwen, het volledige college kreeg een motie van afkeuring

Blijkbaar wilde de rest van het college zich verschonen van deze gang van zaken. Rost van Tonningen had immers zware fouten gemaakt door informatie achter te houden voor de raad. De onderste steen moest boven komen. Groot was de verrassing dus toen het college op 31 januari een feitenrelaas aankondigde.

Een feitenrelaas wordt vaak opgesteld in bijvoorbeeld een parlementaire enquête, een zwaar middel, en zo zette het college dit middel ook aan in zijn brief: “hoewel sprake is van een democratisch tot stand gekomen besluit, dat thans om onze uitvoering vraagt, constateren wij dat in het debat kanttekeningen zijn gezet bij het gevoerde proces.”

In het feitenrelaas dat op 15 februari werd opgeleverd, werden door de oppositiepartijen nog meer tekortkomingen geconstateerd:

• De wethouder had 26 januari niet de waarheid gesproken over de exacte datum dat het rapport hem bereikte, hij gaf toen aan dat dit 17 januari was. Uit het feitenrelaas bleek dat hij 6 januari al op de hoogte was van de belangrijkste conclusies van het rapport en actief besloot dit niet te delen met de raad
• Een ander dossier, de reactie van stichting 2521 op de contra-expertise werd eveneens niet gedeeld met de raad. De wethouder poeierde de opstellers van het rapport af met de mededeling dat de opdracht voor hen was afgelopen en hij geen behoefte had om verder in discussie met hen te gaan
• Rost van Tonningen lichtte de overige collegeleden pas op de dag van de raadsvergadering in over het feit dat hij de raad informatie onthouden had
• Een waslijst aan kleinere feiten die niet gedeeld werden met de raad was eveneens te vinden in het feitenrelaas van 4 cm dik

Ondanks dat de oppositie op alle punten aantoonde dat het feitenrelaas een andere werkelijkheid schetste en dat het raadsbesluit van 26 januari dus op basis van ‘alternatieve feiten’ genomen was, werd de wethouder door dik en dun gesteund door de coalitiepartijen.

De PvdA sprak bij monde van fractievoorzitter Krischan Hagedoorn zijn teleurstelling uit: “Het feitenrelaas heeft het effect gehad wat het hebben moest; de overige collegeleden zijn min of meer verschoond. Doel bereikt, D66, GroenLinks en CDA blij, het is immers overduidelijk wie hier de oorzaak van het Biltse zwembad debâcle is. Laat D66, CDA en GroenLinks dan ook afstand nemen van deze handelswijze en de motie van de PvdA om opnieuw te beginnen, steunen (motie om raadsbesluit 26-1 niet uit te voeren en een werkconferentie te organiseren met gebruikers en gemeente om tot een beter raadsvoorstel te komen). En laat deze incompetente regent de eer aan zichzelf houden en opstappen…”

Deze oproep vond geen gehoor bij de coalitie, de motie van de PvdA werd niet aangenomen. De PvdA steunde vervolgens de (vierde!) motie van wantrouwen die door Johan Slootweg (SGP) namens de voltallige oppositie werd ingediend tegen wethouder Rost van Tonningen van Beter de Bilt.

De motie redde het niet, 13 leden stemden voor en 14 tegen. Hagedoorn hierover: “Ook deze motie wordt weer tegengehouden door de tirannie van de kleinst mogelijke meerderheid! Volgens de heer Smolenaers (D66, grootste coalitiepartij) bestaat zo’n motie dan ook niet, omdat hij niet is aangenomen, een sterk staaltje regentengedrag dat onze lokale democratie ontsiert.”

De gebruikers van zwembad Brandenburg zijn het kind van de rekening van dit staaltje spierballenpolitiek van de coalitie (D66, Beter de Bilt, GroenLinks en CDA) en worden afgescheept met een te klein bad dat geëxploiteerd wordt door een commerciële verhuurder zonder ruimte om de exploitatie en wensen van de gebruikers op een behoorlijke wijze in te vullen.

Tijdelijke huisvesting statushouders … niet dus!

Het college stelde voor om bijna 50 tijdelijke woningen te bouwen op 5 locaties verspreid over onze gemeente, met als reden dat er een forse achterstand is ontstaan op het huisvesten van statushouders. Dit leidt bij direct omwonenden tot veel discussie.

Groot was de verrassing toen het college een brief aan de gemeenteraad en omwonenden stuurde dat het gehele plan ingetrokken werd. Kort samengevat is de reden hiertoe dat het aantal te huisvesten statushouders in het tweede deel van 2017 lijkt te stabiliseren en mogelijk zelfs afneemt. Tegelijkertijd heeft SSW aangegeven de verwachte taakstelling voor 2017 te kunnen onderbrengen in de bestaande sociale woningvoorraad.

Aangezien het voornemen tot tijdelijke huisvesting haar oorsprong vond in een (grote) achterstand in het aantal te huisvesten statushouders en in een vrijwel raadsbrede motie waarin het college opgeroepen is om deze achterstand aan te pakken, leek het ons niet meer dan logisch hierover een debat te voeren. Centraal voor ons stonden de volgende twee vragen:

1. Hoe zeker is het college dat het aantal te huisvesten statushouders stabiliseert of zelfs afneemt? Het aantal te huisvesten statushouders vertoont al jaren een grillig beeld. Feit is dat De Bilt een forse achterstand heeft. Wat is het plan wanneer over enkele maanden blijkt dat het aantal statushouders juist weer toeneemt of dat het SSW niet lukt hen te huisvesten?
2. Is het mogelijk een versnelling aan te brengen in het realiseren van extra sociale huurwoningen? Immers, de noodgreep van tijdelijke huisvesting vond haar oorsprong in een oplopend aantal statushouders en te weinig beschikbare sociale huurwoningen. Bovendien is zonneklaar dat wanneer SSW de huidige statushouders huisvest binnen de bestaande voorraad dat dit 1-op-1 ten koste gaat van andere woningzoekenden.

De PvdA trok de conclusie dat de gemeenteraad groter moet durven te denken. Raadslid Erik van Esterik: “Als iedereen van mening is dat de wachtlijsten voor een sociale woning te lang zijn (9 jaar!) en als iedereen van mening is dat het niet goed is voor het maatschappelijk draagvlak wanneer de huisvesting van statushouders vrijwel volledig ten koste gaat van het aantal vrijkomende woningen voor reguliere woningzoekenden, dan kunnen we niet anders dan groot denken. Waarom zoeken we geen locatie voor een nieuwe woonwijk zoals De Leijen. In deze De Leijen II bouwen we 3.500 woningen waarvan er 1.000 sociale huurwoningen zijn. Dat is ook goed voor de zo gewenste ‘verjonging’ van onze gemeente.”

Deze discussie krijgt tijdens de commissievergadering van maart een vervolg.

Brede discussie over De Bilt over “burgerparticipatie” wenselijk

De gemeente De Bilt worstelt onder leiding van de coalitie van D66, GroenLinks en CDA al drie jaar met hoe bewoners serieus genomen kunnen worden – het wordt met de mond beleden, maar als het er op aankomt, worden andere meningen genegeerd (denk alleen al aan de korting van alle subsidies inclusief de vrijwilligersorganisaties die informele zorg leveren, denk ook aan het discussie omtrent het zwembad en de tijdelijke huisvesting).

Voor ons was dit mede een aanleiding om te vragen een raads- en maatschappelijk debat te organiseren over het onderwerp “burgerparticipatie” met als doel te komen tot een gemeentelijke visie op deze vorm van participatie en de instrumenten die daarbij horen.

Dit voorstel werd aangenomen.