8. Een goed vangnet; zorg, jeugdzorg en een inclusief De Bilt

8.1 Niet de markt, maar de mens staat centraal

Daarom praten we ook niet over stelselwijzigingen, maar over hoe we de zorg zo goed mogelijk kunnen organiseren in De Bilt. Dit doen we op drie niveaus:

• De sociale basisinfrastructuur op orde. Dat doen we met goed onderwijs, met sportvoorzieningen die voor iedereen toegankelijk zijn, met een groene omgeving waar je een ommetje kan maken, en met goede voorzieningen. Strikt genomen is dat geen zorg, maar het is wel de manier om met elkaar gezond te blijven en hoe we het in De Bilt doen.
• Als collectieve hulp zijn er de wijkteams van MENS en het CJG. Dat is voor mensen die iets meer begeleiding nodig hebben. Deze teams zijn dichtbij georganiseerd en bieden hulp en ondersteuning aan wie dat nodig heeft.
• Voor individuele hulp hebben we voorzieningen die aansluiten bij een specifieke vraag of behoefte van een persoon of gezin.

Onze keuzes

• de uitvoering van de  WMO en Jeugdwet richt zich op de kwaliteit van leven. De formele en informele zorg die wij aanbieden leidt er toe dat mensen kunnen deelnemen aan de maatschappij op een voor hen prettige manier. Dat geldt voor alle mensen met een zorgbehoefte, van oud tot jong.
• Zorg moet beschikbaar, bereikbaar en betaalbaar zijn. De menselijke maat is daarbij belangrijk. We denken niet vanuit het stelsel, maar vanuit wat iemand nodig heeft.
• Als gezinnen zorg nodig hebben, is het belangrijk dat het gezin perspectief krijgt om uiteindelijk zichzelf weer te kunnen redden.
• De overheid kan niet alleen voor zorg en welzijn zorgen. Daarbij zijn andere partners nodig: het buurthuis, de school, de bibliotheek, de sportverenigingen. Partners waarmee je de sociale netwerken in onze kernen kunt versterken.
• Inwoners, jong en oud,  moeten ruimte voelen om zorg te vragen als het nodig is. Als de middelen schaars zijn is het aan de gemeente om te kiezen voor de mensen die het meest kwetsbaar zijn.
• Kwetsbare jongeren verdienen speciale aandacht in deze tijden. Het hebben van een startkwalificatie, een gezonde leefstijl en dagbesteding zijn zaken waar het bij sommige jongeren aan ontbreekt. We gaan actief naar ze op zoek en bieden hen ondersteuning.
• Kinderen in onze gemeente groeien ‘zo thuis mogelijk’ op. Uithuisplaatsingen zijn het laatste redmiddel. We zetten in op pleeggezinnen en gezinshuizen als kinderen niet thuis kunnen wonen.
• Wij investeren in praktijkondersteuners GGZ Jeugd. Elke huisarts die dit wil, kan beschikken over inzet van deze professional. Doel is om doorverwijzingen van kinderen naar de GGZ terug te dringen door het bieden van zorg en ondersteuning dicht bij, bij voorkeur op de praktijk van de huisarts.
• De aangeboden zorg is altijd doelmatig. Formele zorg en informele zorg, mantelzorg en voorzieningen worden in samenhang beschouwd en aangeboden. Inwoners hebben geen last van schotten tussen aanbieders, welzijnsorganisaties en de gemeente. Er vinden geen nodeloze beoordelingen plaats.
• Het moet voor elke inwoner duidelijk zijn waar je met je zorgvraag terecht kunt. Daarom organiseren we de toegang zo eenvoudig en dichtbij mogelijk.
• We doen er alles aan om met zorgmijders in contact te komen. Onze mensen in de wijken leggen actief contact met inwoners en wachten niet tot het laatste moment om te ondersteunen.

8.2 Toegang en betaalbaarheid

De dikte van je portemonnee mag nooit een obstakel zijn als je naar de dokter of het ziekenhuis moet. Toch is dat nu voor veel mensen wel het geval. Uit onderzoek blijkt dat een op de tien Nederlanders zorg mijdt of uitstelt om het eigen risico uit te sparen. Dat moet anders. Als PvdA willen we de solidariteit terug in onze zorg.

Maar voorlopig lijkt het de andere kant op te gaan. In de maatschappelijke ondersteuning (Wmo) geldt sinds 2019 een vast abonnementstarief voor de eigen bijdrage van Wmo- zorg zoals de huishoudelijke hulp. Voor iedereen, onafhankelijk van de hoogte van het inkomen of de samenstelling van het huishouden, ligt dat bedrag op € 19,- per vier weken. Bij het abonnementstarief is sprake van omgekeerde, scheve solidariteit: mensen met een dikke portemonnee maken nu gebruik van regelingen die zij voorheen prima zelf konden betalen Dit terwijl we als gemeente opdraaien voor deze extra kosten en daarmee de zorg van mensen die het echt nodig hebben in gevaar komt. Ook dat moet anders.

Onze keuzes

• Wij willen dat mensen die het schoonmaken van hun huis zelf kunnen organiseren en betalen dat ook doen.
• Mensen wonen zo lang mogelijk thuis in hun eigen wijk. Tegelijkertijd zien we dat bij ouderen eenzaamheid en dementie vaker voorkomen. Het bestrijden van eenzaamheid zien we als onze maatschappelijke opgave: liever elke week iemand die langs gaat bij kwetsbare ouderen om te vragen hoe het gaat en wat er nodig is, dan dat we alles vertalen in het maximum aantal uren huishoudelijke hulp.
• We nemen met onze partners het initiatief voor een lokale alliantie tegen eenzaamheid. Daarvoor leggen we huisbezoeken af en zorgen we voor voldoende ontmoetingsplekken in onze kernen.
• Liefdevolle zorg zit in een goede relatie van mensen met zorg- en hulpverleners. Elke keer als die relaties verbroken worden door weer een aanbesteding, bemoeilijkt de gemeente de liefdevolle zorg. We koppelen zorg- en hulpverleners daarom aan de mensen die hulp nodig hebben en willen dat zorgrelaties zich zo goed mogelijk ontwikkelen. Om dat te bewerkstelligen werken we zoveel mogelijk met langdurige overeenkomsten/subsidies.
• Het budget mag nooit een belemmering zijn om de zorg te leveren die nodig is.
• Mantelzorgers verdienen onze steun. We investeren meer in zogenaamde respijtzorg zodat familieleden en partners die zorgtaken hebben toch even op vakantie kunnen en even op adem kunnen komen. De financiering hiervan is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van gemeente, zorgverzekeraar en het zorgkantoor.
• We richten een actie comité ouderenhuisvesting op. Deze inventariseert waar de knelpunten zitten, waar ouderen terecht kunnen met vragen en waar ze hulp kunnen krijgen.
• Onze gemeentelijke websites zijn voldoende toegankelijk voor mensen met beperkingen, ook voor mensen met een zintuigelijke beperking en mensen die laaggeletterd zijn. Wanneer dat niet het geval is, verbeteren we dat zo snel mogelijk.
• In de vervoersregio maken we ons er hard voor dat het openbaar vervoer, zoals de stads- en streekbus, toegankelijk is voor mensen met een beperking. Dat geldt ook voor alternatieve vormen van openbaar vervoer, zoals de buurtbussen.
• Er is nog steeds geen openbaar, toegankelijk en gratis toilet in elk winkelgebied, ondanks de toezeggingen. Dit moet worden geregeld.
• De marktwerking in de zorg dringen we terug door het aantal zorgaanbieders te beperken. Zo voorkomen we dat er in één straat dertig auto’s van verschillende zorgaanbieders parkeren. Daarmee maken we het aanbod overzichtelijker voor onze inwoners.

8.3 Een inclusief De Bilt

Niemand staat in onze gemeente aan de kant om wie hij (hier kan hij, zij of hen worden gelezen) is, iedereen is welkom en iedereen verdient gelijke kansen. We maken ons sterk om een veilige gemeente te zijn voor iedereen. Dit doen we niet alleen met woorden, maar we stellen hiervoor ook budget beschikbaar.

Onze standpunten

• We werken samen met gemeenschappen en individuen die dat nodig hebben in onze gemeente aan emancipatie en gelijke kansen.
• We zorgen voor een veilige omgeving voor iedereen te beginnen op de scholen. We ondersteunen de scholen bij het verzorgen van een veilig klimaat op school.
• We heten vluchtelingen, asielzoekers en statushouders in onze gemeente een warm welkom en helpen hen bij integratie in onze samenleving.
• We dragen ons steentje bij aan de opvang van deze nieuwe inwoners en stellen, indien gewenst, locaties voor zowel tijdelijke als permanente opvang beschikbaar.
• We tolereren niet dat iemand in de gemeente De Bilt wordt achtergesteld of gediscrimineerd door anderen om wat hij is, denkt, gelooft of wie hij liefheeft en treden hier streng tegen op.